Sevgi Soysal

30 Eylül 1936'da İstanbul'da doğdu. 22 Kasım 1976'da İstanbul'da yaşamını yitirdi. Ankara Kız Lisesi'nden mezun oldu. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Arkeoloji Bölümü'nü bitirdi. 1957-1958'de Almanya'nın Gottingen Üniversitesi'nde arkeoloji vetiyatro bölümlerinde öğrenim gördü. 1965-1971 arasında Türkiye Radyo Televizyon Kurumu'nda (TRT) program uzmanı olarak çalıştı.

1972'de siyasal nedenlerle tutuklandı, bir yıl hapse mahkum edildi. Cezaevinden sonra Adana'da iki buçuk ay sürgünde kaldı.

1956'da Özdemir Nutku ile, 1965'te Başar Sabuncu ile evlendi. Üçüncü eşi Mümtaz Soysal ile cevaevinde iken tanışıp evlendi.

Bazı yazıları "Nutku" ve "Sabuncu" soyadlarıyla yayınlandı. 1961'de Ankara Meydan Sahnesi'nde Haldun Dormen'in yönettiği "Zafer Madalyası" adlı oyunda tek kadın rolünü oynadı.

Edebiyata öykü ile başladı. İlk öykü ve yazıları 1960-1964 arasında Dost, Yelken, Ataç, Yeditepe, Değişim dergilerinde yayınlandı. İlk dönem eserlerinde bireyin ruhsal durumlarını işledi. 1965-1969 arasında özellikle Papirüs ve Yeni Dergi'de yayınlanan öyküleriyle yeni bir tarza yöneldi. Kadın-erkek ilişkilerini, kadın sorununu, ağırlıklı olarak da 1960 sonrasında yaşanan sosyal ve siyasal olayları ele aldı. Gerçekçi toplumcu öykü ve romanlar yazdı. Öykü ve romanlarının yanısıra röportajlar, çeviriler yaptı. Yeni Ortam ve Politika gazetelerinde günlük köşe yazıları yazdı. 

Sevgi Soysal'ın Eserleri

Roman:

• Yürümek (1970)
• Yenişehir'de Bir Öğle Vakti (1973)
• Şafak (1975)
• Hoş Geldin Ölüm (1980, ölümünden sonra)
• Bütün Eserleri (8 cilt, 1986)

Öykü: 

• Tutkulu Perçem (1962)
• Tante Rosa (1968)
• Barış Adlı Çocuk (1976)

Anı: 

• Yıldırım Bölge Kadınlar Koğuşu (1976)

Deneme: 

• Bakmak (1977)

Ödülleri: 

• 1970 TRT Sanat Ödülleri Yarışması Başarı Ödülü Yürümek ile
• 1974 Orhan Kemal Roman Armağanı Yenişehir'de Bir Öğle Vakti ile