Ömer Faruk Toprak

1920'de İstanbul'da doğdu. 20 Ağustos 1979'da yine İstanbul'da yaşamını yitirdi. 1941'de liseyi bitirdikten sonra İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde 3 yıl öğrenim gördü,sonra okulu bıraktı. 1945-1947 arasında Milli Eğitim Bakanlığı Neşriyat Müdürlüğü'nde çalıştı. 1948'de Petrol Ofisi'ne memur olarak geçti, 1972'de bu kurumdan emekli oldu.

İlk şiiri 1938'de "Servet-i Fünun Uyanış" dergisinde yayınlandı. Yeni Edebiyat, Yeni Ufuklar, Varlık, Ant, Fikir ve Sanat, Yığın, Yön gibi dergilerde yayınlanan şiirleriyle tanındı.

Başlangıçta ölçülü, uyaklı, duygusal nitelikli şiirler yazdı. Ardından toplumsal gerçekçi şiire yöneldi. Toplumcu sanatçıların bir araya geldiği "Yürüyüş" dergisinin son sayılarını çıkardı.

Ölümünden sonra eşi Füruzan Toprak tarafından 1980 yılında başlatılan Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülleri geleneksel bir ödül olarak tanındı. Roman, öykü, anı türünde de eserleri var. Tüm şiirlerini Adam Yayınevi yayınladı.

Toplumsal sorunlara yakın bir ilgi duyarak, savaşa, sömürüye karşı çıkan, özgürlük özlemini yansıtan açık, aydınlık şiirler yazdı. Emeği kutsadı, emekçilerden yana, onların ağzıyla konuştu. Soluklu bir şairdi. Kısa şiirleri görece azdır. Toplumsal konuları işlemesine karşın biçime, şiirsel yapıya önem verdi, geleneksel kalıpları kullanmaktan çekinmedi. Örnekse devrimci sonnet'ler yazdı.

Ömer Faruk Toprak Eserleri

ŞİİR: 

• İnsanlar (1943)
• Hürriyet (1945, Suat Taşer ile birlikte)
• Dağda Ateş Yakanlar (1955)
• Susan Anadolu (1966)
• Ay Işığı (1973)
• Tüm Şiirleri (1983, toplu şiirler)

ROMAN: 

• Tuz ve Ekmek (1973)
• Karşı Pencere (1975)

ÖYKÜ: 

• Gönen Öyküleri (1979)

ANI: 

• Duman ve Alev (1968)