Falih Rıfkı Atay

Falih Rıfkı ATAY (1894 – 20 Mart 1971)

Tanınmış Türk yazarı ve gazetecisidir. İstanbul’da doğdu, yüksek tahsilini İstanbul Edebiyat Fakültesi’nde yaptı. 1908 devriminden sonra «Tanin» gazetesinde gazeteciliğe başladı. Bir yandan gazete ve dergilere yazılar yazarken bir yandan da Babıâli Mektubî Kalemi’ne devam etti (1913). Bir zaman sonra oradan da Dahiliye Hususi Kalemine kâtip olarak geçti.

Birinci Dünya Savaşına yedek subay olarak katılan Falih Rıfkı Atay bir müddet 4. Ordu kumandanı Cemal Paşa’nın emir subayı olarak Kudüs ve Suriye’de bulundu.Hatta bu arada resmi görev ile bazı Avrupa seyahatlerine katıldı. Harbin sona ermesiyle Bahriye Hususi Kalem Müdür muavinliğinde bulundu. O sıralarda iki arkadaşı ile beraber «Akşam» gazetesini kurdu (1918). Devrim aleyhinde bulunanlarla şiddetli bir savaşa girişen Atay 1922′ de Bolu’dan milletvekili seçildi, 1950 yılına kadar milletvekili kaldı. Bu arada «Hâkimiyet-i Millîye», «Milliyet», «Ulus», gazetelerinin başyazarlığını yaptı. 1950’de siyasi hayattan çekilerek kendini tamamen gazeteciliğe verdi. Kısa bir müddet «Cumhuriyet» gazetesine haftalık sohbetler yazdıktan sonra bir arkadşı ile birlikte “Dünya” gazetesini kurmuştur.

Eserleri

Anı
Ateş ve Güneş (Suriye ve Filistin savaş anılan, 1918),
Zeytindağı (1932),
Mustafa Kemal’in Mütareke Defteri (1955),
Mustafa Kemal’in Ağzından Vahdettin (1955),
Çankaya (1961),
Batış Yılları (1963),
Kurtuluş (1966))
Atatürk Ne İdi? (1968)
Bayrak (1970)

Gezi
Faşist Roma, Kemalist Tiran,
Kaybolmuş Makedonya (1930),
Deniz Aşırı (1931),
Yeni Rusya (1931),
Moskova-Roma (1932),
Bizim Akdeniz (1934),
Taymis Kıyıları (1934),
Tuna Kıyıları (1938),
Hind (1944),
Yolcu Defteri , (1946),
Gezerek Gördüklerim (1970)

Fıkra
Eski Saat (1933),
Niçin Kurtulmamak (1953),
Çile (1955),
İnanç (1965),
Pazar Konuşmaları (1966)

İnceleme
Başveren İnkılapçı (Ali Suavi Üzerine, 1954),
Atatürkçülük Nedir (1966),
Londra Konferansı Mektupları (1933),
Türk Kanadı (1941),
Kanat Vuruşu (1945)

Monografi
Babamız Atatürk (çocuklar için, 1955)